Molenaarsbelevenissen

  Burum - gedompt wiekenkruis Jaarwisseling De laatste dag van 1977 werd er nog flink gemalen, noordwestenwind, dat is een vrije hoek met meestal mooie wolkenluchten. Begonnen met twee vol twee half, de wind werd om 10 uur iets minder dus twee vol twee onderendjes, maar het begon al snel weer harder te waaien, twee half twee onderendjes en al snel twee half twee hoge lijnen, uiteindelijk alleen twee hoge lijnen. Het liep prachtig door omdat de wind steeds iets toenam, snel zwichten en de molen hield de gang   er goed in. Na een bui net na de middag viel de wind weg. Daarna weer op gang met vier halven maar in de loop van de middag werd het zo buiïg dat je steeds moest kruien en zeil weghalen of bijleggen. ‘s Morgens   in 2,5 uur 20 zak (van 50 kg nog in die tijd) gemalen, maar na de middag niet meer dan 7 zak dus ik was er flauw van om vier uur, beneden was drank en eten. Vooral veel drank, het was weer heel gezellig.   Onweer Het nieuwe jaar bracht op 3 januar...

  Toon Post Een van onze vaste gasten was Toon Post, een krasse oude baas die vroeger molenaar was geweest op de watermolen (tegenwoordig poldermolen genoemd) van de Nieuwlandse polder, even buiten Schiedam. De   molen er niet meer, erg jammer, want het was een erg fraaie molen. Hij kwam een week na zijn tachtigste verjaardag weer eens bij ons eind november, 1977. Zoals bekend zijn het lange steile trappen, maar Toon   klom in één ruk door naar de stellingzolder, en was niet achter adem. Altijd monter, die man. Deze keer kwam hij met het verhaal over zijn vader, die ‘s avonds eens bezoek kreeg van een boer: “ je moet de polder droogmalen vannacht.” “Van jou moet ik niks, het is geen weer om te malen en het sein is gehesen”. was het antwoord van zijn vader. Maar even later kwam de voorzitter, met hetzelfde verzoek. Maar het was bar en boos weer. De voorzitter ging niet aan de kant: “ Er kan gebeuren wat er gebeurt, maar morgen is de polder droog,   versta je!” Post ...