Moderne oude man

                                                        Molen De Vrijheid, Schiedam

 Het lijkt me wel aardig om mijn belevenissen vast te leggen, en voor wie dat eventueel wil, leesbaar te maken. In deze tijd is een blog dan handig. Dwingt mij meteen om aantekeningen en journaals van vroeger nog eens door te lezen. De volgorde is hoofdzakelijk een tijdsvolgorde, een onderwerp als ‘billen’ zal dus regelmatig voorbijkomen. Reacties welkom, verschillen van inzicht dus ook. Ook dat kan leerzaam zijn.

De Vrijheid! Mijn journaals beginnen in Schiedam, maar ik grijp regelmatig terug op ervaringen van familie in Balkbrug en Zuidwolde, Bart Schokker in Peize, Barteld Sikkens in Munnekezijl, Jan ter Voorde in Radewijk, Piet Snoep in ‘s-Gravenpolder, Arie Berkhout in Oudorp, en vooral ervaringen van Frans Gunnewick. 
Dankzij Frans en mijn betrokkenheid bij de eerste vergaderingen van het AKG in Olst, eigenlijk namens Piet Koning (Peize), kreeg ik de fantastische kans mijn jongensdroom werkelijkheid te maken: beroepsmolenaar te worden. 
Tot die tijd was ik, aangestoken door mijn opa, vrijwillig molenaar geworden in 1973 o.a. Balkbrug en ik keek zoveel ik de kunst af bij de laatste nog werkende molenaars.




                                   Balkbrug, opa staat ook op de foto met één van zijn kinderen aan de hand.


De Schiedamse en daarmee beroepstijd begon in juli 1977, ik kwam vanuit het pittoreske Drents dorpje Norg. De bijnaam ‘de boer’ ben ik niet helemaal kwijtgeraakt. Iedereen voorbij Zwolle heeft kranten voor de ramen i. p.v. gordijnen en is boer, volgens veel westerlingen. Ik heb mij onsterfelijk dom gemaakt, door te vragen of het ‘gemeentehuis’ - bulderend gelach was mijn deel - ook ‘s-morgens open was. Ze kwamen niet meer bij van het lachen. 1. Dat heet stadskantoor, en 2. Wat een ongelooflijk stompzinnig idee dat het stadskantoor niet de hele dag open zou zijn. Groeten onderweg in de stad leerde ik snel af.
 Ik moest wel wennen aan de stad, en aan de directe benadering door Schiedammers. Dat wende snel, en ik ben de humor en diezelfde openheid juist gaan waarderen. Er was veel werk op de molen en ik kreeg heel veel ruimte. Er was veel bereikt - uit het niets een molen in bedrijf was zeker in die tijd buitengewoon. Heel molenminnend Nederland keek naar Schiedam, soms afkeurend in de zin van - dat wordt toch niks. Ik kreeg alle medewerking van exploitant Stichting Molen De Vrijheid om samen met eerste molenaar Rob Batenburg de kwaliteit van het meel te verbeteren. Een tijdje later met John van Ham erbij hadden we heel veel werk, dat in die tijd een prima marge opleverde. Balkbrug, met opa en een van zijn kinderen aan de hand
V l n r John van Ham, ik zei de gek, Rob Batenburg.

Reacties

  1. Klaas uit Katwijk24 december 2020 om 06:33

    Beste Rolf, leuk om je verhalen te lezen. Wat een historie. Zit het in onze genen dat we maar niet los komen van het molenaarsvak? Groeten van Klaas Wassens

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Veel wind of geen wind

 Terwijl ik redelijk hard aan mijn boek werk ( boel werk zo’n boek) kan ik ook wel eens weer een blog plaatsen dacht ik zo.  Veel wind of geen wind, dat was een gezegde van Piet Snoep, molenaar in ‘-Gravenpolder. Hij zei dat over september, toen ik in 1989 klaagde over gebrek aan wind. Dat klopte in dit geval, de hele maand zowat geen wind. Piet zei hetzelfde trouwens over december. Of het waaide de hele maand hard, of je had van dat trieste stille donkere weer - zoals afgelopen december. Je moet dan toch wel een optimistische aard hebben om een hele maand geen zon te zien en toch zin te hebben in het leven. Vandaag, 13 januari, kunnen we schade inhalen. Zon genoeg ( en geen wind). Kooi of geen kooi Die september 1989 geen wind dus, maar wel veel werk. Ik zat boven de 10 ton volkorenmeel en bloem per week, in m’n uppie - niet helemaal, er waren vrijwilligers op zaterdag. En stagelopers van het AKG. Bijvoorbeeld Arnoud - die werkte de hele week met behoud van uitkering op de mo...
Meer lezen

Blog 9 - Noordhof en Boekestijn

Afbeelding
  Noordhof en Boekestijn Ik kwam als zo ongeveer enige Schiedams molenaar wel eens op de molen van Vlaardingen. Er was een soort gewapende vrede tussen Vlaardingen en Schiedam. Niek Boekestijn, de exploitant, was een goed zakenman met een erg goede babbel. Hij kon alles aan iedereen verkopen, zei hij zelf. Hoewel Niek door sommige molenaars niet serieus werd genomen, was hij succesvol, hij kon een prima kwaliteit tegen een scherpe prijs leveren. Noordhof in Winsum Niek beschouwde Luitje Noordhof als zijn tweede vader, en aan hem had Niek een uitstekend molenaar. Luit kwam oorspronkelijk uit Groningen, hij had vroeger gewerkt op molen ‘De Ster’ in het Groningse Winsum, onlangs nog gekozen tot ‘mooiste dorp van Nederland’. De Ster is een sterke molen, mooi vrij staand in die tijd (nog wel eigenlijk). Daar zat een elektrische hulpaandrijving op het spoorwiel (takrad) waarmee de molen kon malen en pellen, dan praat je wel over  een aantal pk’s. Van Hidde Hazekamp, molenaarsk...
Meer lezen